Elke week zie ik meer dan 30 cliënten met de meest uiteenlopende klachten.
Deze keer beschrijf ik het profiel van een man met long-covid. Long-covid is een probleem waar zowel patiënten als therapeuten mee worstelen. Er is nog zoveel over de ziekte te leren. Er is nog zoveel onbekend. Lees het profiel van Hans.
Hans was erg onzeker geworden. Hij twijfelde aan alles; "Kan het überhaupt wel dat ik voel wat ik voel? Om me heen vertelt iedereen me dat ik me aanstel, maar ik kan er echt niks aan doen. Ik voel me neerslachtig. Ik huil soms om niks. Ik kan echt heel weinig verdragen. Dan vlucht ik weer naar zolder de stilte in. Mijn conditie is weg en ik hijg bij de geringste inspanning. Ik voel me echt belabberd. Ik vergeet van alles. Is dit soms een burn-out? Op het moment zit ik in de ziektewet, maar ik heb geen idee hoe ik met deze klachten terug naar mijn werk moet gaan.
Hans was altijd een fitte man die geregeld sportief bezig was om in vorm te blijven. Hij sportte gemiddeld 4 keer per week. Dan was hij weer in de fitnesszaal te vinden, dan weer op de mountainbike en dan weer bij de klimmuur. Alhoewel hij een verantwoordelijke baan had en een gezin met drie kinderen, ervaarde hij helemaal niet zoiets als stress in zijn leven. Alles liep juist lekker op rolletjes. Wat duidelijk uit zijn verhaal naar voren komt, was dat hij 6 weken terug corona heeft opgelopen. Daar is hij nooit van hersteld. Sterker nog, sindsdien is het alleen maar bergafwaarts gegaan met hem. Na overleg met de huisarts werd zijn klacht gediagnosticeerd als long-covid. Een term die wordt gebruikt als mensen na 6-8 weken nog niet zijn hersteld van de symptomen die bij covid horen.
Waar Hans veel baat bij had, was dat hij eindelijk erkenning kreeg van wat hij doormaakte. En dat daar ook een aandoening bij hoorde. Hij was dus niet gek en hij stond er niet meer eenzaam en alleen in. Die serieusheid zie je ook terug in het verzekeringsbeleid dat past bij long-covid. Omdat Covid-19 een enorm probleem is en omdat long-covid bij een grote groep mensen voorkomt, heeft de overheid besloten de therapieën grotendeels te vergoeden. Hans werd dus eindelijk serieus genomen en dat stelde hem gerust. Nu kon hij tenminste beginnen aan zijn revalidatie.
Wat ik als therapeut van long-covid revalidatie wist, is dat er veel onderzoek gedaan word naar het onderwerp, maar dat er nog geen echt goede behandeling ontwikkeld is. Je kunt wat winnen met energiemanagement en met een eiwitrijk dieet. Je kunt elke last beter dragen als je psychologisch veerkrachtiger wordt. Stressmanagement, acceptance and commitment therapie en mindfullness helpen daarbij goed. Door je conditie op te trainen lijkt het ook wel iets beter te gaan, maar het lijkt allemaal maar om minimale winst te gaan en de ervaring van de afgelopen twee jaar leert dat sommige mensen er best lang mee kunnen tobben. Soms wel langer dan een jaar. Dat klinkt niet echt hoopvol zou je zeggen.
Zelf heb ik nu twee keer covid doorgemaakt. Het duurde zeker 5 maanden voordat ik mijn fitte zelf weer was en ik heb me er destijds doorheen gesleept met de ademhalingstechniek van Wim Hof. Die ademhalingstechniek kende ik uit de tijd dat ik bezig was met het voorbereiden voor een bergwandeling in Schotland. Het geeft je een soort super trainbaarheid. Het leek me ook logisch om iets met ademhaling te doen, omdat Covid een ziekte is die je conditie echt aantast. Er is helaas nog geen goed bewijs van de effectiviteit van de Wim Hof methode bij long-covid, maar wat mij betreft zeker het proberen waard.
Ik besloot om samen met Hans een experimenteel consult te proberen. Helaas waren de oefeningen te intensief en sloeg het onvoldoende aan. Het voelde vooral aan als een zeer vermoeiende training. Wat erg opviel was dat Hans' ademhaling "vast zat". Hij kon alleen maar hoog in zijn borst ademen en dat benauwde hem. Ook al werkte de Wim Hof methode niet voor Hans, het gaf ons wel het inzicht dat zijn ademhaling verstoord was. Hans voelde nu ook dat er iets met zijn ademhaling moest gebeuren. Dat inzicht motiveerde hans om zich in het onderwerp "ademhaling" te verdiepen
Hans is zelf verder gaan zoeken naar ademhalingstechnieken die zouden kunnen werken en niet veel later vond hij informatie van het Spine and Joint Centre in Rotterdam over de effectiviteit van het herstellen van een verstoorde buikademhaling op de afname van klachten bij long-covid. Er was ook al enig wetenschappelijk bewijs dat het beter werkte dan de reguliere aanpak. Godzijdank zijn de prille data veelbelovend. Mijn vermoeden werd bevestigd dat we iets met de ademhaling moesten doen. Het was echter Hans zelf die zijn eigen herstel een enorme boost gaf, toen hij de gratis webinar doornam van het Spine and Joint centre.
Dagelijks voert hij de ademhalingstherapie uit zoals daar beschreven wordt. Voorheen had Hans alleen het vermogen om hoog in zijn borst te ademen. Nu lukt het hem om ook laag in zijn buik te ademen. Zijn ademhaling zit niet meer vast en hij voelt zich minder benauwd. Sinds die tijd gaat zijn herstel met sprongen vooruit. Natuurlijk zijn er nog rest verschijnselen, maar met deze manier van zelfbehandeling heeft hij echt een grote slag geslagen. Dit was een typisch geval van de client leert de therapeut.
Een volgende logische stap is conditie opbouw. Misschien slaat de Wim Hof Methode nu wel aan? wie weet. Misschien is het wel tijd voor cardiofitness of krachttraining. We zullen zien. Hier heb ik in ieder geval een hoop van geleerd. Ik hoop er veel anderen mee te kunnen helpen.